ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΣΑΙ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΟΣ??

Δουλεύεις περίεργες ώρες
-Σαν τις πουτάνες

Πληρώνεσαι για να κάνεις τον πελάτη ευτυχισμένο
-Σαν τις πουτάνες

Ο πελάτης πληρώνει πολλά, αλλά το αφεντικό τα παίρνει
-Σαν τις πουτάνες

Πληρώνεσαι με την ώρα, αλλά το ωράριό σου είναι μέχρι να τελειώσει η δουλειά
-Σαν τις πουτάνες

Ακόμα και αν είναι καλό, δεν είσαι ποτέ περήφανος γι'αυτό που κάνεις γιατί δεν πληρώνεσαι όσο πρέπει
-Σαν τις πουτάνες

Αμείβεσαι για να ικανοποιείς τις φαντασιώσεις των πελατών σου
-Σαν τις πουτάνες

Είναι δύσκολο να έχεις και να συντηρείς οικογένεια
-Σαν τις πουτάνες

Όταν σε ρωτάνε ποια είναι ακριβώς η δουλειά σου δεν μπορείς να απαντήσεις
-Σαν τις πουτάνες

Οι φίλοι σου απομακρύνονται από σένα και μένεις μόνο με τύπους σαν κι εσένα
-Σαν τις πουτάνες

Ο πελάτης συνήθως πληρώνει το ξενοδοχείο σου και τις ώρες που δούλεψες
-Σαν τις πουτάνες

Το αφεντικό σου έχει πολύ ωραίο αυτοκίνητο
-Σαν τις πουτάνες

Όταν τελειώσεις τη δουλειά κάνεις μούτρα
-Σαν τις πουτάνες

Για να αποδείξεις τις ικανότητές σου πρέπει να περάσεις από περίεργα τεστ
-Σαν τις πουτάνες

Ο πελάτης θέλει πάντα να πληρώσει λιγότερα κι εσύ πρέπει να κάνεις θαύματα
-Σαν τις πουτάνες

Όταν σηκώνεσαι το πρωί λες «Δεν θέλω να κάνω αυτή τη δουλειά για όλη μου τη ζωή»
-Σαν τις πουτάνες

Εάν κάτι δεν πάει καλά, είναι πάντα δικό σου λάθος
-Σαν τις πουτάνες

Πρέπει να προσφέρεις δωρεάν τις υπηρεσίες σου στο αφεντικό και στους φίλους σου
-Σαν τις πουτάνες

ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΒΙΑ ΜΙΛΑΜΕ??

Ο Στελάρας ο σιδερογροθιάς και Μήτσος ο καδρόνας συγκεντρώνονται στην πλατεία "το πιπινόστεκο", γύρω στις 14:30 το Σάββατο το μεσημέρι. Μετά από 10 λεπτά ώριμου διαλόγου
αντί να πάνε για ένα καφεδάκι με τις κοπελιές που τους χαμογελάνε στο απέναντι τραπέζι (προφανώς δεν έχουν παρατηρήσει το καπνογόνο στην κολότσεπη και το κασκόλ αντί φουλαριού) αποφασίζουν να ανηφορίσουν προς Κηφισίας μεριά και να βρούνε τα υπόλοιπα αδέρφια, με πλήρη εξάρτηση ετοιμοπόλεμης κατάστασης. Κατσαβίδια σουγιάδες πέτρες και σιδερολοστούς να μεταφέρονται εύκολα στην πάπια (που από 90 κυβικά έχει γίνει 250) και φύγαμε για λεοφώρο. Το μαλλί ανεμίζει, το τσιγάρο καπνίζει και το μπουφάν με το ομαδόσημο φουσκώνει από τον αέρα.
Στο δρόμο ο Στελάρας ρωτάει τον Μήτσο :
"Ρε μαλάκα σήμερα που παίζουμε?"
"Σήμερα δεν παίζουμε ρε παπάρα!Πάμε να βρούμε τους άλλους να λιώσουμε τους πράσινους!"
Ο Στελάρας σκέφτεται λίγο και ξαναρωτάει :
"Θα έχουμε ξεμπερδέψει κατά τις 8:30? Θα με σκίσει η Σούλα αν την στήσω. Τις έταξα βόλτα στο Allou απόψε!!Και δεν έχω φράγκο"
"Μην αγχώνεσαι ρε καραγκιόζη.Θα βουτήξουμε κανένα πορτοφόλι από κανέναν τελειομένο"
Ο διάλογος διακόπτεται με το παπί να γκαζώνει φτάνοντας Κηφισίας στο ύψος του Ολυμπιακού σταδίου.
Και ενώ ο Μήτσος δείχνει με περηφάνια στον Στελάρα το καινούργιο υπερηχιτικό μπουρί που φόρεσε προχθες στο συνεργείο του Μπάμπη ακούγεται ένας μεταλικός θόρυβος πάνω στο τιμόνι.
"Ρε μαλάκα από που ήρθε αυτή η πέτρα??"
Ο Μήτσος δεν παίρνει απάντηση παρά βλέπει τον Στελάρα να κατεβαίνει από το παπί και να τρέχει προς το δρόμο να καβαλήσει το διαχωριστικό, μπας και προλάβει να περάσει απέναντι.
Από τα δεξιά του ο Μήτσος ακούει μια βραχνή φωνή να φωνάζει προς το μέρος του και προσπαθεί να θυμηθεί πως λεγόταν εκείνη η αναθεματισμένη ταινία με τον βαμμένο μπλε-άσπρο κοντοστούπι Σκοτσέζο, που η Μαρία η πρώην του έκλαιγε στο τέλος της.Έτσι ακούστηκε και η φωνή που κράυγαζε προς το μέρος του 2 λέξεις μόνο:

"ΝΤΟΥ ΡΕΕΕΕΕΕ".

Ενστικτωδώς ο Μήτσος ο καδρόνας αρπάζει το σιδερολοστό και γυρνά να κοιτάξει στα δεξιά του. Το πάθος τον έχει κυριέψει. Το σύνθημα που είχε διαβάσει παλιά σε ένα μαντρότοιχο "Να γίνει η Τουρκία Ελληνική επαρχία" του έρχεται στο μυαλό για να πορωθεί όλο και περισσότερο. Δεν τον ενδιαφέρει τίποτα πια! Ούτε τα 30 άτομα που εμφανίστηκαν από το πουθενά και τρέχουν καταπάνω του φορωντας κράνη και κουκούλες κρατώντας αλυσίδες και καδρόνια στο χέρι. Η ταινία 300 είναι αποτυπωμένη στο μνημη του γιατί την είδε προχθές που την κατέβασε ο λούλης ο Γιάννης από το computer του.

"Tonight we dine in hell!"

Ο σύντροφος του τον πρόδωσε και καβάλησε τα χωρίσματα της Κηφισίας για να γλυτώσει. Δεν τον κατηγορεί. Είχε το βράδυ ραντεβού με τη Σούλα...Και η γκρίνια της γκόμενας είναι χειρότερη και από το να της τρώς από 30 άτομα. Ο βαρύς κλήρος της θυσίας έπεσε σε αυτόν σήμερα να υπερασπιστεί το κασκόλ της "αρρώστιας"!

ΕΛΑΤΕ ΡΕ Μ...ΝΙΑ!!!

Αυτές ήταν και οι τελευταίες του λέξεις πριν ξυπνήσει στο ΚΑΤ. Το πρώτο πρόσωπο που αντίκρυσε ήταν ένας τυπάς με άσπρη ποδιά που κρατούσε ένα ντοσιέ στο χέρι.
"Φτηνά την γλύτωσες παλικάρι μου. Σπασμένο το αριστερό χέρι και ελαφρά κατάγματα στο κεφάλι που σου προκάλεσαν την διάσειση. Θα νοσηλευτείς για μια εβδομάδα για να παρακολουθήσουμε τα χτυπήματα στο κεφάλι"
Ο Μήτσος ο καδρόνας πάνω στην ζάλη του συνηδειτοποίησε τα τελευταία λόγια του γιατρού!
Μια εβδομάδα στο νοσοκομείο...Όχι δεν μπορούσε να το πιστέψει. Δεν ήταν δυνατόν.Με το καλό του χέρι προσπάθησε να σηκωθεί προς το μέρος του γιατρού.Το κεφάλι του πονούσε σαν να τον είχαν κοπανήσει με σφυρί. Ίσως και να ήταν έτσι αλλά πάντοτε πιστευε πως είχε γερό κεφάλι. Άλλωστε ο πατέρας του τον φώναζε κεφάλα όταν ήταν πιο μικρός.Αφού κατάλαβε πως να σηκωθεί ήταν ένα άπιαστο όνειρο όπως η ομάδα του να περάσει στα προημιτελικά του Campion's League, στράφηκε προς το μέρος του γιατρού.
"Τι λε ρε θείο??Μας δουλεύεις??" ούρλιαξε με όλη του την δύναμη.
"Και ποιος θα ειδοποιήσει τα αδέρφια πως στην Κηφισίας είναι στημένοι οι κάφροι και μας περιμένουν με πετρες και λοστάρια??Πλάκα μας κάνεις??"
ΚΑΤ ώρα 23:30: Ο Μήτσος ο καδρόνας διαβάζει το sms στο κινητό.
"Τελικά δεν είχα φράγκα και την αράξαμε στου Σαβούρα για σουβλάκια.Αύριο έλα από το σπίτι για Playstation"

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Φωνάζει ο διοικητής τους Λοκατζήδες κάπου στο βουνό, και τους λέει:
«Θακάνουμε μια άσκηση. Θα καμουφλαριστείτε, θα κρυφτείτε καλά, και αν
δεν βρωκανέναν μέσα σε μια ώρα θα απολυθείτε όλοι ένα μήνα νωρίτερα.
Αλλά αν βρω έστω και έναν, τότε θα απολυθείτε δύο μήνες
αργότερα!!!».

Γεμάτοι αυτοπεποίθηση οι Λοκατζήδες, συμφωνούν. Και αρχίζουν να
καμουφλάρονται. Ο ένας έγινε «θάμνος», ο άλλος «δέντρο», ο παράλλος
«πέτρα»,ο πιο δίπλα «λίμνη» και τα σχετικά. Ξεκινά να μετράει ο χρόνος,
ψάχνει οδιοικητής, ένα τέταρτο, μισή ώρα, τρία τέταρτα, 50 λεπτά, 55 λεπτά,
τίποτα.
Ξαφνικά, ένα λεπτό πριν συμπληρωθεί η ώρα, βλέπει ένα δέντρο να
τρέχει.
«Ωωωωπ, σε τσάκωσα», φωνάζει.

Αγανακτισμένοι οι υπόλοιποι Λοκατζήδες, ρωτάνετον μεταμφιεσμένο σε δέντρο, τι τον έπιασε τον μαλάκα κι άρχισε να
τρέχεικαι τους έκαψε όλους.

«Ε, να», εξηγεί. «Ηρθε στην αρχή ένας σκύλος, με κατούρησε, δεν είπα τίποτα.
Μετά ήρθε ένα ζευγάρι, πηδήχτηκε μπροστά μου, δεν είπα τίποτα. Μετά ήρθαν
δύο πουλάκια, με κουτσούλισαν στα μούτρα, δεν είπα τίποτα. Πέρασα
τα πάντα,αλλά άντεξα. Ώσπου ήρθαν αυτά τα δύο σκιουράκια». «Μα καλά, εδώ άντεξες τα
πάντα, τα σκιουράκια φοβήθηκες;», τον ρωτάνε οι υπόλοιποι. «Ε, δεν υπήρχε
πρόβλημα, μέχρι που είπε το ένα στο άλλο: "Θα φάμε το ένα καρύδι εδώ και τοάλλο θα το πάρουμε σπίτι».

ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΤΕΛΙΚΑ...

Δεν μπορώ να καταλάβω αυτήν την τάση να υποβιβάζονται τα πάντα στην χώρα μας. Και μιλάω καθαρά για όλους τους βομβαρδισμούς που δεχόμαστε καθημερινά από τα μέσα ενημέρωσης για τον σκοπό της τηλεθέασης και της ακροαματικότητας. Εκπομπές που σχεδόν όλοι μας (και λέω σχεδόν) έχει τύχει να τις παρακολουθήσουμε έστω και μια φορά.
Από δελτία ειδήσεων μέχρι εκπομπές ενημέρωσης του πολίτη που ξαφνικά "ευαισθητοποιήθηκαν" να μας αφυπνήσουν για όλα τα στραβά και τα ανάποδα που συμβαίνουν στην χώρα μας. Τώρα λοιπόν ανακαλύψανε (δεν θέλω να αναφερθώ σε λεπτομέρειες μη φάμε και καμμιά μύνηση) και μας ενημερώνουν για να προσέχουμε για κάθε κακό προιόν ή κερδοσκοπία σε βάρος μας. Δηλαδή πριν μερικά χρόνια όλα ήταν ρόδινα και τέλεια; Φυσικά και όχι. Όλα αυτά και άλλα πολλά που πρόκειται να δούμε και να ακούσουμε προυπήρχαν και ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό. Απλά τώρα έφτασε η ώρα για να ανέβει το ποσοστό τηλεθέασης ακοαματικότητας και οτιδήποτε άλλο ποσοστό θα επιφέρει το κέρδος. Δεν έβαλαν όλοι αυτοί την μπέρτα του Ζορό για να καταπολεμήσουν το άδικο το λάθος και να το παίξουν προστάτες του καλού! Την τσέπη τους γεμίζουν καθώς και την τσέπες των επιχειρηματιών που δουλεύουν για λογιαριασμό τους.
Όμορφα είναι όλα αυτά και ο κόσμος γνωρίζει να μάθει αλλά μερικοί νομίζουν πως τώρα ανακάλυψαν την Αμερική για να περιμένουμε με αγωνία να δούμε ή να ακούσουμε τα δυσάρεστα νέα της εβδομάδας. Αλήθεια έχετε ακούσει κανένα ευχάριστο νέο που να σας έκανε να πείτε "Επιτέλους να και κάτι καλό"?? Δεν νομίζω.
Και ερχόμαστε στο ερώτημα "Εντάξει ρε μεγάλε και τι να κάνουμε??" Καλή ερώτηση αλλά υποκειμενική απάντηση για τον καθένα μας. Μπορείτε να βασιστήτε στο slogan γνωστής εταρείας αλκοολούχου ποτού "ΜΗ ΜΕΝΕΤΕ ΣΠΙΤΙ" να διαβάσετε ένα βιβλίο - ότι προτιμάει ο καθένας- ή να δείτε καμμιά ταινία ή κανένα κινηματογράφο στην καλύτερη. Δεν υπάρχει σωτηρία με το να μαθαίνουμε για τις παρατυπίες της Ελληνικής νοοτροπίας. Δεν αλλάζει τίποτα γιατί κανένας δεν κάνει τίποτα για να σταματήσουν. Οπότε δεχόμαστε την λειτουργία του συστήματος και προσπερνάμε. Δυστυχώς απέχουμε πολύ από τις οργανομένες Ευρωπαικές χώρες που μόλις αντιηφθούν κάτι στραβό, το σύστημά τους το αποβάλλει στο μεγαλύτερο δυνατό. Ο Έλληνας θέλει βούρδουλα για να αποδόσει και να συμμορφοθεί, δυστυχώς. Οι νόμοι υπάρχουν για να καταπατούνται είναι στην εθνική κληρονομιά μας οπότε μην περιμένετε να αλλάξει κάτι με τις εκπομπές που καταλήγουν να γίνονται σαπουνόπερες...

ΥΓ(Δεν κρατήθηκα): Μην πετάτε στρώματα έξω από τα σπίτια δημιουργείτε ρύπανση και θα έχουμε νέο κύκλο εκπομπών!